اکسیژن - این شعر را حدود دو سال پیش درایمیلهایم دیدم. در حال حاضر هم در چندین وبلاگ نوشته شده است. سراینده اش را نمی شناسم. شعری است کوتاه، زیبا و با معنی.با درود به سراینده هنرمند آن،به همه دوستداران هوای پاک تقدیم می شود. در ضمن اگر شاعر آن را به درستی می شناسید، حتما اطلاع دهید تا نامش را درج کنیم.
در این دیار سربی
در این دیار ســـربی ، یک استکان، هـوا نیســــــت
درد و غم و مرض هست، یک جرعه ی دوا نیست
بر چهره، مــاسک دارند، مــعشوقه هـــای این شهر
احــــــــوال عــــــــاشقان نیز، هرچند روبِرا نیست
فرهـــــــــاد آسم دارد ، خسرو، ســـــــــــــیاه سرفه
هیچ احمقــــــی به فـــــکرِ شــــیرین بینوا نیســـــت
"اطفــــــــال و ســــــالمندان" در خــــانه ها اسیرند
ویران شود هر آنجا ، غوغـــــای بچه ها نیســــت
تـــــاوان دیـــــــدن تو ، سنگین تر از جریمه ست
من زوجم و تو فردی ، این شهر جــــای ما نیست
مطالب مرتبط :
شعر - آلودگی و دود و دم و وضع شهر ما
نظرات شما عزیزان: